Piotr Konca

Piotr Konca (ur. 14 stycznia 1980 w Warszawie) – polski gitarzysta poprockowy. Obecnie mieszka w Warszawie.Pierwszym jego zespołem było Spotlight, gdzie grał wraz z gitarzystą Sebastianem Piekarkiem, oraz perkusistą Krzysztofem Patockim. Po rozwiązaniu się zespołu, grał z wokalistką Magdą Femme, z którą nagrał album Extremalnie, wydany w 2004 roku. Pod koniec 2004 roku, nawiązał współpracę z Patrycją Markowską, z którą nagrał płytę Nie zatrzyma nikt. Od 27 czerwca 2005 występuje w zespole Ira. Zastąpił w nim gitarzystów Macieja Gładysza, oraz Sebastiana Piekarka. Jest współkompozytorem utworów z albumu Londyn 08:15 wydanego w 2007 roku.

Sebastian Piekarek

Sebastian Piekarek (ur. 5 września 1975 w Warszawie) – polski gitarzysta, wokalista oraz kompozytor, muzyk sesyjny, który współpracował m.in z Dodą, Kasią Kowalską, Wojtkiem Pilichowskim (Karate Musiq), zespołami Ira, Daab, Bracia i Spotlight, brał udział w wielu projektach studyjnych. Z wykształcenia jest technikiem ekonomistą. Ma żonę i dwie córki. perkusiście w naszym kraju i nie tylko. Swą muzyczną karierę rozpoczął w drugiej połowie lat 90. Jego pierwszym zespołem była grupa rockowa The Glan[3]. W 1994 założył wraz z Pilichowskim, Leszczyńskim oraz Gerardem Klawe grupę Karate Musiq, która prezentowała styl, jak sami muzycy przyznali "Hard core funk". Z grupą tą Piekarek nagrał jedną płytę Kultura albo Masowa wydaną w 1995 roku. Po rozpadzie grupy Piekarek udzielał się w zespole rockowym Spotlight.Następnie zaczął występować jako muzyk sesyjny na płytach innych wykonawców. Brał udział w projektach m.in. Kasi Kowalskiej, Wojtka Pilichowskiego, Woobie Doobie, Rezerwatem, Antidotum, Kostkiem Yoriadisem. W 2003 roku wraz z Maciejem Gładyszem dołączył do zespołu Ira. Nagrał z nim dwie płyty, studyjną Ogień oraz koncertowy Live 15-lecie. Obie w 2004 roku. Odbył także z zespołem trasę koncertową. W połowie 2004 roku dołączył także do grupy Bracia. Aby nie utożsamiać się tylko z grupą, odszedł w czerwcu 2007 roku, decydując się na rozpoczęcie kariery solowej.W 2006 roku stworzył własny solowy projekt, który nazwał Seba. Do współpracy zaprosił gitarzystę Macieja Gładysza, perkusistę Krzysztofa Patockiego, oraz basistę Tomasza Gołębia. Projekt ten przerodził się w zespół i 16 kwietnia 2007 roku grupa wydała swą debiutancką płytę Human. Krążek miał się ukazać na rynku 8 marca, ale zespół postanowił dograć materiał w szwedzkim studiu w Sztokholmie, w którym w ciągu ostatnich lat nagrywały takie gwiazdy jak The Rasmus, Rammstein czy Cardigans. Gościnnie na płycie wystąpili Ewelina Flinta, Marek Piekarczyk (TSA) oraz Artur Gadowski (Ira)[1]. W grudniu 2006 roku wydany został singel Słowa nie znaczą nic – duet z Eweliną Flintą. W teledysku do piosenki zostały wykorzystane materiały fundacji "Dziecięca fantazja", z którą wcześniejsza współpraca zainspirowała Sebastiana do napisania tej właśnie piosenki[4]. Album Human jest nawiązaniem do rockowej grupy Human, której członkami byli Gładysz oraz Patocki[5]. Utwory z repertuaru Humana, grupa Piekarka często grała na swych koncertach. W czerwcu 2007 pojawił się teledysk do drugiego singla pt. Bruk, nagranego wraz z Arturem Gadowskim. Grupa z powodzeniem gra koncerty, występując m.in jako support grupy Ira, Ocean, oraz podczas koncertu grupy Marillion w Krakowie. Obecnie koncertowa działalność zespołu jest zawieszona, ale trwają prace nad drugim albumem Seby który prawdopodobnie ujrzy światło w 2013 i będzie zatytułowany "Kamienie".Obecnie wciąż koncertuje i występuje na płytach innych artystów. Ostatnie produkcje muzyczne to Hasiok "Znak niepokoju"[6] i Ira "9"[7], PERFECT – "XXX"[8]. W latach 2007-2011 był gitarzystą w zespole piosenkarki Doroty "Dody" Rabczewskiej[9], z którą nagrał jej pierwszy solowy album "Diamond Bitch"[10]. Od 2011 do chwili obecnej jest gitarzystą Patrycji Markowskiej[11]. We wrześniu 2015 roku po kilku latach powrócił do zespołu Ira.

Piotr Sujka

Piotr Sujka (ur. 5 lutego 1969[1] w Radomiu) – polski basista rockowego zespołu Ira. Przed zespołem Ira grał w kilku amatorskich kapelach. Z zawodu jest ogrodnikiem.Do zespołu Ira dołączył w grudniu 1989 roku jako "chwilowy" basista, ale ostatecznie jest w nim do dzisiaj. Pierwszym ważnym etapem grupy z jego udziałem był koncert na Festiwalu w Sopocie w 1990 roku, gdzie po raz pierwszy mógł się zaprezentować szerszej publiczności. Następne lata w zespole, to pasmo wielu sukcesów takich jak nagranie dwóch kultowych dziś albumów polskiego rocka, support przed grupą Aerosmith, oraz występy na Festiwalach w Jarocinie.W 1993 roku został doceniony przez magazyn Gitara i Bas, gdzie zajął 4 miejsce na najlepszego gitarzystę basowego roku, a rok później w tej samej kategorii zajął 7 miejsce.Po zawieszeniu przez zespół działalności we wrześniu 1996 roku, wraz z gitarzystą Piotrem Łukaszewskim, oraz perkusistą Wojciechem Owczarkiem wspomagał Gadowskiego w poczynaniach solowych. Zagrał trasę koncertową promującą płytę Artur Gadowski w 1998 roku, oraz brał udział w sesji nagraniowej do płyty Kamienie Katarzyny Gärtner. W 2000 roku przy okazji nagrywania drugiej solowej płyty przez Gadowskiego, wziął udział w sesji nagraniowej, oraz występował na koncertach.Pod koniec 2001 roku, wraz z Gadowskim, Owczarkiem oraz Suskim reaktywował grupę Ira. Od momentu powrotu z zespołem na scenę, nagrał z nim trzy dobrze przyjęte studyjne albumy, oraz 1 koncertowy, który jest zapisem wielkiego koncertu jubileuszowego z okazji 15-lecia istnienia zespołu. Jest także stałym współkompozytorem utworów grupy. Mieszka wraz z żoną oraz synem Bartkiem w Radomiu. Obecnie koncertuje wraz z zespołem.

Wojciech Owczarek

Wojciech Paweł[a] Owczarek (ur. 8 lipca 1969[1] w Radomiu) – polski perkusista rockowego zespołu Ira. W zespole jest od samego początku. Endorser marki perkusyjnej DW Drums.W latach 1982–1986 roku uczęszczał do Szkoły Muzycznej w klasie perkusji i fortepianu. Z wykształcenia jest monterem urządzeń teletransmisyjnych. Mieszka wraz z żoną Beatą w Radomiu.Przed Ir występował także w jednym z amatorskich zespołów gitarzysty Kuby Płucisza, do którego trafił wiosną 1986 roku. Zespół prezentował muzykę zbliżoną do funky metalu. Po rozpadzie grupy, wraz z Płuciszem, nowym wokalistą Arturem Gadowskim oraz kilkoma innymi muzykami założył zespół Ira.W pierwszej połowie lat 90., święcił największe sukcesy z kapelą, nagrał cztery albumy studyjne, oraz jeden koncertowy. Zagrał także na fortepianie w utworze Nadzieja, podczas sesji nagraniowej do płyty Mój dom w 1991 roku. Po rozpadzie zespołu jesienią 1996 roku, kontynuował grę wraz z basistą zespołu Piotrem Sujką, wspomagając Gadowskiego w okresie działań solowych. Zagrał też gościnnie na płycie Katarzyny Gärtner pt. Kamienie w 1998 roku. Grał na perkusji także podczas nagrywania drugiego solowego krążka Gadowskiego, G.A.D. w 2000 roku.W połowie 2000 roku wyjechał wraz z Gadowskim oraz Sujką do USA do pracy. Sujka oraz Gadowski pracowali w charakterze malarzy pokojowych, natomiast Owczarek był szklarzem. W międzyczasie dołączył do nich gitarzysta Tomasz Ciastko z którym już jako Ira dali kilkanaście koncertów w amerykańskich klubach. W sumie panowie w Stanach spędzili cztery miesiące.W maju 2003 roku wraz z Gadowskim, Sujką wystąpił gościnnie na płycie Eweliny Flinty Przeznaczenie".Od momentu reaktywacji grupy pod koniec 2001 roku, nagrał z nią trzy albumy studyjne, oraz jeden koncertowy. Wciąż z dużym powodzeniem podróżuje z zespołem po całym kraju intensywnie koncertując.Początkowo uczył się grać na fortepianie, lecz jego największą pasją od zawsze była perkusja. Najbardziej z dyskografii zespołu ceni sobie płyty Mój dom, oraz Znamię. Zadowolony jest także z płyty 1993 rok. Najmniej ceni sobie Ogrody, które podobały mu się tylko na etapie powstawania.Wojciech Owczarek o grze na perkusji:Z wykształcenia jestem pianistą, ale nie wyobrażam sobie życia bez grania na bębnach i bez zespołu Ira – to moja życiowa pasja, która całkowicie mnie spełnia. I życzę tego rodzaju spełnienia każdemu muzykowi i każdemu

 

Artur Gadowski

Skończył szkołę podstawową oraz średnią szkołę zawodową w Radomiu. Z wykształcenia jest jubilerem. Do 1986 roku mieszkał w Radomiu, po czym przeniósł się do Szydłowca, gdzie mieszkał do 2001 roku. Potem przez krótki okres mieszkał w Warszawie. Obecnie mieszka w Łodzi.Pochodzi z muzykalnej rodziny. Ojciec Dionizy Gadowski po ukończeniu Konserwatorium Muzycznego grał na saksofonie, natomiast matka Marianna była instruktorką śpiewu. Ma młodszego o pięć lat brata Rafała oraz czwórkę dzieci: Wiktorię, Kacpra, Zuzię i Idę. Rozwiedziony z żoną Barbarą. Od 2009 r. ponownie żonaty z Irminą.Przełomem w jego życiu był rok 1979, gdy usłyszał płytę zespołu The Beatles Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band, która na długo uformowała jego muzyczną drogę. W 1985 roku wraz z kolegami ze szkoły założył swój pierwszy amatorski zespół Kurcze blade, który jednak po niecałym roku działalności rozpadł się. Następnie w 1986 roku założył drugi zespół Landrynki dla dziewczynki. Początkowo Gadowski grał na gitarze, jednak kiedy do wojska został powołany wokalista grupy – Dariusz Śnioch, zdecydowano że jego miejsce zajmie właśnie Gadowski. Grupa z dość sporym zainteresowaniem publiczności koncertowała, jedynym przebojem zespołu był utwór Piosenka, gdzie do wiersza K.I. Gałczyńskiego skomponowano muzykę (później utwór ten znalazł się na solowej płycie Artur Gadowski.) Mimo to grupie nie udało się w 1986 roku zakwalifikować na Festiwal w Jarocinie. Podczas występu grupy na Przeglądzie Kapel Rockowych w radomskim klubie Mewa Artura Gadowskiego wraz z zespołem wypatrzył szukający wówczas wokalisty do swego nowego projektu muzycznego, Kuba Płucisz. Parę dni później Gadowski przyjął propozycję od Płucisza. W międzyczasie uczęszczał do liceum wieczorowego. Po skompletowaniu składu grupa rozpoczęła próby w radomskim amfiteatrze. W listopadzie 1987 roku powstał rockowy zespół Ira. Grupa z dużym powodzeniem zaczęła występować na różnego rodzaju przeglądach, festiwalach, zdobywając wyróżnienia oraz nagrody. Po jednym z koncertów zespół otrzymał zaproszenie na Festiwal w Opolu, na którym wystąpił w czerwcu 1988 roku, a Gadowski otrzymał wyróżnienie jako wokalista. W grudniu 1989 roku grupa wydała swój debiutancki krążek, odbyła trasę po Polsce oraz byłym ZSRR.W pierwszej połowie lat 90. XX w. zespół stawał się coraz bardziej popularny. Nagrane przez zespół krążki Mój dom, 1993 rok oraz koncertowy Ira Live, zapewniły grupie sukces. Zespół koncertował w Polsce grając rocznie ponad 150 koncertów, wspierał również wiele rockowych oraz hardrockowych zagranicznych zespołów. W maju 1994 roku zespół grał przed koncertem Aerosmith. W drugiej połowie lat 90. zespół popadał w kryzys, nagrał kolejne dwa krążki, które nie osiągnęły sukcesu komercyjnego, coraz mniej koncertował, aż we wrześniu 1996 roku zawiesił swoją działalność.